Nagekomen bericht...
Andries Hoogenboom (68) neemt woensdag 26 juli afscheid van judoschool Westland Kodokan in Monster. In de afgelopen decennia trainde de ‘no nonsense’-sensei talloze leerlingen uit Westland en omstreken naar de zwarte band en kampioenschappen op wereldniveau. Zelf zou dit eervol onderscheiden judo-icoon nog wel door willen gaan, maar het is tijd voor zijn pensioen. (Door Debbie van Eijk, Rodi.nl).
Tweeënzestig jaar geleden zeurde een 6-jarig jongetje in Honselersdijk zijn vader de oren van zijn kop. Dat was Andries Hoogenboom, middelste in een gezin met vijf kinderen, die per se op judo wilde. Hij herinnert zich: “Mijn vader wist niet wat het was en zei dat ik moest wachten tot ik acht was. Toen gingen we toch een keer kijken. Sinds dat moment judo ik.”
Al snel verwierf Andries de bruine band. Hij trainde achtereenvolgens in Loosduinen, Monster en ‘s-Gravenzande. Eenmaal in militaire dienst, op 19-jarige leeftijd, werd hij deel van de nationale kernploeg. Op de wereldkampioenschappen militairen werd hij derde.
Fantastische hel
Het was in die periode dat Andries een Japanner ontmoette die zijn kijk op judo, en op het leven, voorgoed veranderde. Met hem trainde hij anderhalf jaar lang heel veel en heel hard. “Dat was een fantastische hel,” vertelt Andries stralend. “Die Japanners hebben een hele andere mentaliteit en zienswijze. Japan is niet voor niets nummer 1 in judo van de wereld.”
Aan die vriendschap heeft Andries ook zijn nuchtere kijk op judo overgehouden: “Respectvol met mijn judopak omgaan, omdat wit staat voor ‘reinheid’? Daar moest hij om lachen. Het pak is wit in Japan vanwege de goedkope stof.”
Judoleraar
Later, als judoleraar, droeg Andries eenzelfde nuchtere ‘no nonsense’-instelling uit. “Kinderen die bij mij judoën, zeggen gewoon Andries tegen mij. En als je op de judomat komt, ben ik de hoogste, maar kom ik bij jou op je werk, dan ben jij de hoogste der gelijken. Zo wil ik in het leven staan. We zijn allemaal gelijk, alleen ik heb twee expertises die ik wil overbrengen: judo en fitness.”
Begin jaren 80 begon Andries de sportschool in Monster. Het liep al snel als een trein. “Ik was een van de eersten in het Westland die een combi maakte van sporten; dus aerobics, fitness, yoga, karate en nog veel meer. Binnen een halfjaar groeide het ledenaantal van 75 naar 350. Van de gemeente mocht ik uitbreiden.”
In de decennia daarna boekten de leerlingen die Andries mocht trainen, heel wat successen. ‘Zijn’ eerste Nederlands kampioen had hij in 1985. Nadat ook een andere leerling in de top 3 van Nederland eindigde, kreeg Andries de smaak te pakken: hij ging zich steeds meer op wedstrijden richten en trainde zo talloze jongens en meiden naar de top. “Eén dame werd binnen een jaar tijd kampioen van Nederland in drie categorieën en vijfde op de wereldkampioenschappen. Zij komt nu hierheen met haar kinderen, helemaal vanuit Den Haag.”
Judo Bond Nederland (JBN) heeft passie voor aikido, jiujitsu en judo en gelooft in de verbindende kracht van deze disciplines, die mens en samenleving versterken.